Lekcja muzyczna: różnica między „all” i „whole”
- Szczegóły
- Kategoria: Lekcje muzyczne
Mówi się, że zasady są po to, aby je łamać – czyli w języku angielskim: rules are meant to be broken. Owa koncepcja każdego powinna skłonić do myślenia, albowiem jeżeli przeznaczeniem zasad, ustalonych reguł czy innych dyrektyw jest ich łamanie, to dużo logiczniejszym rozwiązaniem byłoby poniechanie narzucania jakichkolwiek restrykcji i nakazów. Ostateczny rezultat powinien przecież być taki sam. Z drugiej strony, niekiedy przestrzeganie zasad bywa opłacalne, lub najzwyczajniej w świecie praktyczne i wygodne. Co za tym idzie, wątpliwym jest, aby ktokolwiek chciał je łamać – aby na przykład prać kolorowe rzeczy w proszku do czarnych, a czarne w płynie do kolorowych i na dodatek w 90 stopniach, gdy na metce jak wół pisze, by prać w trzydziestu; aby pchać drzwi tam, gdzie napisano „ciągnąć”, ciągnąć zaś, gdy instrukcja brzmi „pchać”; aby pod żadnym pozorem nie naciskać przycisku na przejściu dla pieszych, choć damski głos wyraźnie mówi: „chcesz przejść, naciśnij przycisk”. Istne szaleństwo! Jeżeli jednak macie ochotę choć przez chwilę poznać smak życia na bakier z zasadami, to posłuchajcie utworu „Breaking All The Rules” Ozzy’ego Osbourne’a, a słuchając pomyślcie o zasadzie użycia słówek „all” i „whole” w języku angielskim…
All
„All” i „whole” bywają często mylone, co nie powinno dziwić – obydwa słowa są do siebie podobne, zarówno znaczeniowo jak i brzmieniowo, lecz mimo wszystko nie można stosować ich zamiennie. Użycie „all” w tytule utworu – „Breaking All The Rules” – nie jest bynajmniej przypadkowe i na pewno stanie się jasne, gdy tylko dokładniej przyjrzymy się zasadom jego stosowania (których nie polecam łamać!).
„All” używamy:
- przed przedimkiem the: all the time;
- przed zaimkami: all my life;
- z rzeczownikami niepoliczalnymi: all furniture, all money.
Whole
Użycie „whole” również rządzi się swoimi prawami, które – jak na złość – są zgoła odmienne od wyżej opisanych reguł tyczących się „all”.
„Whole” używamy:
- po przedimku the: the whole time;
- po zaimkach: my whole life;
- zawsze z przedimkiem “the” z rzeczownikami w liczbie pojedynczej: the whole cake (NIE whole cake).
Różnice w znaczeniu
Niekiedy te podobne słowa przybierają zupełnie inne znaczenia. „All” z reguły mówi o wszystkich poszczególnych elementach całości:
- All books = wszystkie książki
- All exams -= wszystkie egzaminy
- All Ozzy records = wszystkie płyty Ozziego
- All the cookies = wszystkie ciastka
Z kolei „whole” opisuje dany rzeczownik jako kompletną całość:
- The whole book – cała książka
- Whole exams = całe egzaminy (ale niekoniecznie wszystkie!)
- The whole Ozzy record = cała płyta Ozziego
- The whole cookie = całe ciastko
Spójrzmy na owe różnice w całych zdaniach (czyli whole sentences):
- Tom ate all the cookies and didn’t leave a single one for me! (Tom zjadł wszystkie ciastka i nie zostawił mi ani jednego!)
- Tom ate only whole cookies and left those broken ones for me. (Tom zjadł tylko całe ciastka, a mi zostawił te połamane)